Г. Ибраһимов. «Алмачуар»
Бирем. Бәхилләтү, дога кылдыру, иманга килү, рәнҗетү, рәхмәт уку кебек гамәлләрне ничек бәялисез? Үз тормышыгыздан мисаллар китереп сөйләгез.
Минемчә, бу сүзләр кешеләрдәге изге гамәлләр белән бәйле. Олы кешеләр «бәхилләшү» дигән сүзне еш кулланалар. Алар үзләренең балаларына үләр алдыннан бәхиллек бирәләр, ягъни аларга рәхмәт әйтәләр, бәхет телиләр. Дога кылдыру дигәндә, кешеләр үз малларының рәхәте күп булуын телиләр. Мәсәлән, «Алмачуар» хикәясендә башкорт Әлемгол Закирның әтисе Хафизга бурлы бия бүләк итә һәм дога кылдыра. Моның белән ул үзенең бу бүләкне чын күңелдән бирүен белдерә. Хафизга күрсәткән явызлыгы өчен кичерүен дә үтенә. Шулай итеп Әлемгол иманга килә. Минем аңлавымча, ул ярамаган эше өчен үкенә. Кайчандыр бер сабан туенда башкорт көрәшчесе Хафизны аяк чалып ега һәм бу эше өчен гомере буе үкенә. Чөнки ул үзе шикелле көрәшчене рәнҗетте. Бу эшенең нәтиҗәсен дә күрде. Авырып китте. Шуннан соң ул Хафизны бәхилләтер өчен килде, симез биясен бүләк итте.
Мин шулай уйлыйм: кешене беркайчан да рәнҗетергә ярамый. «Яманлык яманлык булып кайта»,− ди минем әби.
Бирем. Сафа бабай образын ничек күз алдына китерәсез?
Сафа бабай − ак сакаллы, гомерендә бик күпне күргән карт. Ул кешеләргә үзенең акыллы киңәшләрен бирә. Матур сөйләшә. Аның сөйләме халыкның мәкаль һәм әйтемнәренә бай, чагыштыруларны да бик оста куллана. Мәсәлән, Әлемгол бурлы биясен китереп биргәндә ул: «...таштан су чыгар, усак агачы алма бирер, Әбүҗәһел иманга килер. Әмма Әлемгол бай, бу данлыклы бияне карынындагы колыны белән тиктән-тик Хафизга китереп бирмәс, монда берәр этлек юкмы икән?» − ди.
Сафа бабай атларны бик ярата. Ул аларның киләчәген дә дөрес итеп әйтеп бирә. Чөнки ул «бөтен тирә-якта ат тану белән дан тоткан кеше». Кирәк вакытта бабай ярдәм дә итә. Авыл халкы аны ярата, һәр сүзенә колак сала, ышана, киңәшен тота. Балаларның да күңелен күрә белә. Колынның чабышкы булачагын Сафа бабайдан ишеткәч, Закирның ничек шатлануы барыбызга да билгеле. Алмачуарны чабышка хәзерләүдә дә Сафа бабай киңәшләре ярап куя.
Сафа бабай минем бабайга охшаган. Минем бабам да акыллы. Балаларны бик ярата. Ул безгә бик кирәк.
- VI сыйныф 26
- VII сыйныф 37
- VIII сыйныф 52
- Кадерле укучылар!
- V сыйныф Әкиятләр
- Чәчәкләр (Әкият)
- А. Алиш иҗаты
- Ш. Рәкыйпов. «Чәчәкләр сөйли белә»
- Г. Тукай. «Исемдә калганнар» Асрарга бала бирәм, кем ала? (Инша)
- Автобиография
- Г. Тукай. «Шүрәле»
- Г. Тукай. «Пар ат»
- Ф. Әмирхан. «Нәҗип»
- Ф. Әмирханның «Нәҗип» хикәясендә пейзаж
- Минем яраткан эшем (Инша)
- Г. Ибраһимов. «Алмачуар»
- Закирның кичерешләре
- Алмачуар тай булыр (Инша)
- Һ.Такташ. «Ак чәчәкләр» Кышкы салкын көннәрдә (Инша)
- Беренче кар (Инша)
- Карлы көз (Инша)
- Кыш килде (Инша)
- Һ. Такташ. «Караборынның дусты»
- Караборынның кичерешләрен сурәтләүдә авторның осталыгы (Хикәя итү)
- Минем этем (Инша)
- Ә. Еники. «Курай»
- Ә. Еники. «Бала» Зарифның кичерешләре (Инша)
- Г. Кутуй. «Сагыну»
- Г. Кутуй. «Рөстәм маҗаралары»
- Әгәр мин тылсымчы булсам... (Инша)
- М. Җәлил. «Җырларым»
- «Ана бәйрәме» шигыренең халык авыз иҗаты белән уртаклыгы (Инша)
- М. Җәлилнең «Ана бәйрәме» шигырендә ананың кичерешләре (Инша)
- Ф. Кәрим. «Үлем уены»
- Әхтәм образы
- Нәни солдатның тапкырлыгы (Инша)
- М. Кәрим. «Озын-озак балачак»
- Шагыйрь җанлы Әсгать (Инша)
- Ш. Галиев. «Шәвәли маҗаралары»
- Ш. Галиев. «Рәхмәтләр хакында»
- Ш. Галиев. «Сабантуйда җиңелгән малай»
- Л. Фәттаховның «Сабан туе» картинасының репродукциясе өстендә эшләү
- Г. Сабитов. «Ярсулы яз»
- Н. Исәнбәт. «Хуҗа Насретдин» Хуҗа Насретдин − халык герое (Инша)
- VI сыйныф Җырлар
- Г. Камал. «Беренче театр» Хәмзә бай образы (Инша)
- Вәли һәм Хәбибрахман образлары (Инша)
- Биби образы (Инша)
- С. Рәмиев. «Уку»
- С. Рәмиев. «Авыл»
- Туган авылым (Инша)
- Шигырьдә сурәтләнгән авыл (Инша)
- Ә. Фәйзи. «Тукай»
- X. Туфан. «Гөлләр инде яфрак яралар» Шигырьнең үзенчәлеге
- Г. Ибраһимов. «Кызыл чәчәкләр» Биш дусның язмышы (Инша)
- Г. Гобәй. «Маякчы кызы»
- Мәрдән абзый − бары әти, әти... (Инша)
- Илсөяр образына характеристика (Инша)
- И. Юзеев. «Бакчачы турында баллада» Көчле рухлылар гына мактауга лаек (Инша)
- И. Гази. «Өч Мәхмүт»
- Ч. Айтматов. «Беренче мөгаллим» Беренче укытучым (Инша)
- Яхшылык җирдә ятмый (Инша)
- Б. Урманченың «Салтык болыны» картинасы буенча эш
- Р. Миңнуллин. «Энекәш кирәк миңа!»
- Р. Миңнуллин. «Әни, мин көчек күрдем!»
- Ф. Яруллин иҗаты Олы җанлылык кече яшьтән башлана (Инша)
- Ф. Яруллин. «Ак төнбоек»
- VII сыйныф Татар халык мәкальләре
- «Сөембикә бәете»
- Язмышларың фаҗигале, Сөембикә-ханбика
- К. Насыйри. «Әбүгалисина»
- Гыйлем алу − бәхетеңә бару (Инша)
- Г. Тукай иҗаты
- Г. Тукай. «Печән базары, яхуд Яңа Кисекбаш»
- Поэмадагы әкият алымнары (Инша)
- Г. Исхакый. «Кәҗүл читек»
- Әхмәдулланың кичерешләре
- Дәү әнием (Инша)
- Дәрдемәнд. «Видагъ»
- К. Тинчурин. «Җилкәнсезләр» Батырхан образы
- Һ. Такташ. «Гасырлар һәм минутлар»
- М. Әмир. «Агыйдел»
- Артыкбикә образына характеристика
- Ф. Хөсни. «Йөзек кашы» Айдар образы (Инша)
- Минем Госман образына мөнәсәбәтем (Инша)
- Минем халкым − минем язмышым (Инша)
- Шулай үлде Ватан улы (Инша)
- Ә. Еники. «Әйтелмәгән васыять»
- Н. Арсланов иҗаты
- Г. Ахунов иҗаты
- Г. Ахунов. «Артышлы тау буенда»
- Хәсән − минем яшьтәшем (Инша)
- Х. Сарьян. «Бер ананың биш улы»
- Маһисәрвәр апа − бөек ана! (Инша)
- Хәвадис образы (Инша)
- Эчкән кеше − беткән кеше (Инша)
- Мирзаның үлеме − иң югары дәрәҗәдәге мәгънәле үлем (Инша)
- VIII сыйныф Дастаннар һәм аларның барлыкка килүе
- «Идегәй» дастаны (Инша)
- Ф. Кәрими. «Салих бабайның өйләнүе»
- Салих бабайның өйләнүе (Инша)
- М. Фәйзи. «Галиябану»
- Галиябану һәм Хәлил − иске гадәт-йола корбаннары (Инша)
- Ш. Камал. «Акчарлаклар»
- Егет кешене кыюлык бизи (Инша)
- Һ. Такташ. «Алсу»
- Һ. Такташ. «Киләчәккә хатлар»
- Г. Бәширов. «Туган ягым − яшел бишек»
- Халкымның күңел байлыгы (Инша)
- М. Җәлилнең тоткынлыктагы кичерешләре (Эссе)
- Яраткан шигырем (Инша)
- Н. Фәттах. «Итил суы ака торур»
- Тарихлардай килгән хакыйкать (Инша)
- А. Гыйләҗев. «Язгы кәрваннар» Сезнең тормыш − үзе батырлык (Инша)
- Һәр кешенең гомере − язылмаган китап (Инша)
- С. Сөләйманова иҗаты Саҗидә Сөляйманова − минем яраткан шагыйрәм (Инша)
- Ач, шигърият, серләреңне... (Инша)
- Иң татлы тел − туган тел, Анам сөйләп торган тел (Инша)
- По страницам учебников литературы